Toch wel een kleine high five met mezelf: mijn vrouw is ook overstag gegaan voor podcasts. Ik heb haar niet lastiggevallen met de opnames van de nerds van Mashtalk of zo. Nee, echte verhalen met echte mensen, dat is en blijft de sleutel. ’Iemand’ hoorde ze al op Radio 1, Zwijgen is Geen Optie en How Life Works beluisterde ze wel eens via Soundcloud of YouTube. Maar toen ik eindelijk een echte podcast-app op haar telefoon zette en daar de podcast ‘Bob’ op klaarzette, was het hek echt van de dam. De drie afleveringen gebinge-listened, achter elkaar, in 1 ruk. Zelfde scenario als met Spotify een half jaar geleden :-) En deze keer helemaal definitief bezegeld met een berichtje bij het uitkomen van aflevering 4: 'de nieuwe Bob is er!’ Nog voor ik zelf die aflevering had beluisterd. Meteen op achterstand gezet :-)
Beluister zeker deze episode van 'Iemand' met Karl Eriksson.
Podcasts ontdekken
Ook nog iets over hoe ik nieuwe podcasts ontdek. Eigenlijk niet echt ‘zoals het hoort’ anno 2017. De aanbevelingen die ik soms krijg in mijn podcast-app op iPhone, interesseren me matig tot niet. Nee, de beste aanbevelingen kreeg ik afgelopen weken door een conversatie tussen Thomas Smolders (met z'n onmogelijke twitternaam) en andere mensen in de wandelgangen van het podcastfestival in Gent. Ze waren bezig over waar ze naar aan het luisteren waren en waarom. Ik schreef in een iPhone-notities op: ’Heavyweight’ en 'Dirty John’. Twee podcasts die bijval kregen van meer dan 1 gesprekspartners. Die kwamen dus zomaar aangevlogen, zonder algoritmes of zo. Hoe ouderwets, behalve dan die digitale notitie.
Het deed me dan weer denken aan waarom ik in 1991 'Ten’ van Pearl Jam kocht. Nicolas De Loof zat naast mij op het college in Deinze en hij schreef op een papiertje 'PEARL JAM’ en gaf het aan mij. Waarna ik naar ’de Freeez’ kon gaan om de cd in kwestie te beluisteren en te kopen.
Naast die mondelinge aanbevelingen, spring ik ook vaak van podcast naar podcast. Had Xander De Rycke in Mosselen om halftwee niet zoveel verwezen naar Marc Maron, ik was wellicht nooit beginnen te luisteren naar de WTF-podcast.
Wat me dan weer doet denken aan het interview met Kim Deal in die WTF Podcast. Daarin legt Kim Deal uit hoe je in niet-digitale tijden, toch aan nieuwe muziek geraakte in het Ohio van de jaren ‘70. Casettes speelden een grote rol daarin (ze vertelt het rond het uur in de podcast): there was somebody who went to the coast (ik vermoed dat dat dan New York of Boston was) and would send my sister music back. It had 13th Floor Elevators, a lot of Costello, the Undertones, … on cassette. Back in the day, before the internet, when you lived in a small city when there was no fanzine or record store, you would never hear about anything. You really had to pass cassettes. That was the only way people were turned on to new music. En voor de 40-jarigen onder jullie: in dat interview nog eens het verhaal van vier rock-madammen op een rij: Kim Deal, Kelly Deal, Kristin Hersh, Tanya Donelly. Denk daarbij Pixies, Breeders en Throwing Muses, en nog wat solo-carrières en zijprojecten hier en daar.
Maar als we het over ontdekken van podcasts hebben, moeten we wel ook de nieuwsbrief van Pieter Blomme in the picture zetten. Hij verschijnt onregelmatig, maar zitten wel telkens vol met zeer goede tips. Ik haalde er al geregeld iets uit. En op zijn Revue-pagina kan je de 28 edities rustig overlopen, stuff genoeg voor een paar jaar luisteren :-)